جشن شكوفه‌ها و روز اول مدرسه.....

باز آمد بوي ماه مدرسه .....

وااااااااي كه نمي‌دونيد چه حس خوبيه ، دختر كوچولوي آدم اول صبح مانتو و شلوار بپوشه و يه مقنعه كوچولو سرش كنه و كيف بندازه پشتش و راه بيفته بره مدرسه انگار تمام دنيا رو به آدم مي‌دن.

روز جشن شكوفه‌ها مي‌شد برق شوق رو تو چهره تك تك پدرها و مادرها ديد. مي‌شد حس كرد كه والدين چقدر از ته دل خوشحالن كه مي‌بينن بچه‌هاشون دارن يه قدم خيلي مهم براي آينده‌شون برمي‌دارن.

فرشته كوچولوي ما هم كه از خوشحالي نمي‌دونست چكار كنه . همش با سارينا اينطرف و اونطرف مي‌رفتن و بازي مي‌كردن.

بعد از صف نيم ساعتي با معلمشون سر كلاس تنها بودن و ما هم در حال هماهنگ كردن براي سرويس.

به  محض اينكه ترنم از  كلاس بيرون اومد گفت :" ماماني خانوم معلممون خيلي مهربونه و دوستش دارم ." 

 خدا رو شكر كه تونست با معلمش ارتباط برقرار كنه . وقتي هم برگشتيم از بعد ازظهر مدام مي‌گفت: " كي صبح مي‌شه كه برم مدرسه؟"   

همون شب از ذوقش سر ساعت 9 خوابيد تا زودتر صبح بشه و بره مدرسه.

 عزيز دلم اميدوارم هميشه اين اشتياق و شوق رفتن به مدرسه رو داشته باشي.

ترنم روز اول كه از مدرسه برگشت بهش مي‌گم با سارينا كنار هم نشستين ؟

مي گه نه خانوم معلممون گفت شما با هم زياد حرف مي‌زنين  از هم جدامون كرد.

عزيز دلم حداقل مي‌زاشتي چند روزي بگذره بعدن....... 

فكر كنم اينقدر اين دو تا با هم حرف زدن كه معلمه آخرش اين شكلي شده  

ترنم آماده شده كه بره مدرسه.

جلوي درب مدرسه

ترنم و سارينا سر صف

ترنم توي كلاس كنار سارينا نشسته

ترنم و سارينا همراه معلم مهربونشون

هديه مدرسه به بچه‌ها

كتابهاي كلاس اول دختر گلم

گلايه نوشت : روز اولي كه بچه‌ها براي جشن شكوفه‌ها نيم ساعتي رفتن توي كلاس ،‌ وقتي از كلاس اومدن بيرون چند تا از مامانا بدو بدو رفتن طرف بچه‌هاشون اونارو بغل كردن و بوسيدن و كلي قربون صدقشون رفتن. طرف صحبتم همون مامانا هستش ، تو رو خدا اجازه بدين اين بچه‌ها خودشونو پيدا كنن . اجازه بدين اونا هم احساس كنن كمي بزرگ شدن.  نمي‌دونم دليل اين رفتارتون چيه   ولي هر چي هست مهربوني نمي‌شه اسمش رو گذاشت. دلتنگي هم نمي‌شه گذاشت  آخه نيم ساعت كه بيشتر از بچه‌تون دور نبودين. هر چي كه هست مطمئنا تاثير منفي اين عمل بيشتر از تاثير مثبتشه.

پي نوشت : همون روز جشن شكوفه‌ها بعد از تموم شدن جشن ، شيريني گرفتيم و همراه ترنم به مهد يلدا رفتيم تا از مربي‌هاي مهربون مهدشون بابت اين چند سال زحمتي كه براي ترنم كشيده بودن تشكر كنيم.